برنامه‌ریزی منابع سرمایه‌ای(
به انگلیسی: Enterprise resource planning )( به اختصار ERP )، شامل طیف
وسیعی از فعالیت‌های مختلفی است که به بهبود عملکرد یک سازمان منتهی می‌شود
و تمام داده‌ها و فرایندهای یک سازمان را در یک سیستم نرم‌افزاری و در
قالب یک بانک اطلاعاتی به صورت پیوسته، منظم و دقیق مدیریت می‌نماید.
این
فعالیت‌ها می‌تواند بازهٔ وسیعی از مدیریت فروش، مدیریت تامین، مدیریت
تولید، مدیریت کیفیت، مدیریت انبار، مدیریت لجستیک، مدیریت نگهداری و
تعمیرات، مدیریت پروژه، مدیریت مالی، مدیریت قیمت تمام شده، مدیریت منابع
انسانی و مدیریت مهندسی را شامل شود.
مدیریت منابع سازمانی
ازجمله مفاهیمی است که در امتداد استراتژی «تمرکز در عین توزیع پذیری» با
هدف شناخت،برنامه ریزی،تخصیص و ارزیابی منابع سازمانی شکل گرفت.
ERP شامل راهکارهایی از پیش طراحی شده( Best Practices) می‌باشد با انعطاف پذیری بالا و قابلیت تنظیم برای انواع منابع سازمان.
در
این سیستمها اگر یک بخش جدید به بخشهای سازمان اضافه شود و یا نیاز
به تغییراتی در سیستم فعلی وجود داشته باشد، تقریبا اعمال این تغییرات غیر
ممکن بوده و سیستم جدید پاسخگوی حجم اطلاعات جدید نخواهد بود.
اغلب این
سازمانها دارای فرآیندها و روشهای دستی و کاغذی می‌باشند که می‌توانند
نیازمندیهای روزمرهی سازمان را برطرف کنند ولی سوال بزرگ این است که
آیا این شرایط برای رقابت با اقتصاد جهانی کافی می‌باشد ؟کسب و کارهای
پیشرو در شرایط امروزی نیازمند تغییرات سریع، هماهنگی بیشتر، یکپارچگی
بیشتر فرآیندها، انعطاف پذیری و افزایش سود بدون از دست دادن کنترلهای
داخلی خودش می‌باشد.
این اهداف با هزینهها و قیمتهای بهتر، زمانهای کمتر در تامین سفارشات و افزایش سطح رضایت مشتریان قابل دسترس می‌باشد.
بنابراین
باید همزمان با رشد ابعاد فنی و تکنولوژیک در یک سازمان، سیستمهای
مدیریتی و سازمانی را نیز گسترش داده و آن را هماهنگ با سرعت رشد سایر
ابعاد کسب و کار نماییم.
یکی از سیستم‌‌هایی که با رشد ابعاد کسب و کار،
از اهمیت زیادی برخوردار شده، سیستم برنامه ریزی یکپارچه منابع سازمانی یا
ERP می‌باشد.
این سیستم به سازمان کمک می‌کند تا بتواند فرآیندهای خود
را در طول کل سازمان مدیریت نموده و از ابزارهای نرم افزاری برای یکپارچگی
اطلاعات سازمانی مانند فروش، بازاریابی، ساخت، لجستیک، حسابداری، منابع
انسانی و .
