یافته­ها نشان داد که میزان رضایت از زندگی زناشویی با میزان عشق و علاقه، طول مدت زندگی زناشویی، اختلاف سنی زوجین، پایگاه اقتصادی- اجتماعی، میزان تحصیلات زوجین رابطه معنادار دارد، همچنین یافته‌های پژوهش وجود رابطه معنادار بین متغیر وابسته یعنی رضایت از زندگی زناشویی و دیگر متغیرهای مستقل پژوهش یعنی، میزان استفاده از رسانه‌ها، تحصیلات همسان زوجین، میزان درآمد خانواده و وضعیت اشتغال زنان متاهل( شاغل و خانه‌دار) را تایید نکرد.
نتایج حاصل از آزمون فرضیه‏‌‌های پژوهشی حاکی از آن است در نمونه مورد بررسی بین میانگین رضایت زناشویی در نوع ازدواج( ازدواج‏‌‌های دانشجویی و غیر دانشجویی )، جنسیت، هم زبان یا غیر هم زبان و سطح درآمد تفاوت معناداری وجود ندارد، اما این در بین میانگین رضایت زناشویی گروه نمونه با میانگین نظری جامعه، هم رشته یا غیر هم رشته بودن، در رشته‏‌‌های علوم انسانی با رشته‏‌‌های غیر علوم انسانی، هم پایه یا غیر هم پایه تحصیلی بودن و فاصله سنی زوجین تفاوت معنادار می‌باشددر این مطالعه، از یک مدل تاثیر همگذر و خارجی، برای بررسی شخصیت پیش گستر به عنوان یک پیش شرط بالقوه برای رضایت زناشویی در زوج‏‌‌های چینی که هر دو به کسب درآمد مشغول هستند، استفاده شده است.
بهطور خاص، شخصیت پیش گستر رابطه‌ای مثبت با تسهیل کار خانواده و مشکلات مربوط به کار خانواده دارد که به نوبه خود، تاثیر مثبت و منفی بر رضایت پیش بینی شده زناشویی می‌گذارند.

رضایت زناشویی
رضایت زناشویی، یکی از عوامل تعیین کننده در پیش بینی میزان صمیمیت یک رابطه عاشقانه و ماندگاری آن یا میزان درگیری زوجین و پایان یک رابطه است.
زوج‌هایی که احساس رضایت از زندگی زناشویی خود دارند، در روابط خود ثبات بیشتری دارند و برای حل کردن مشکلات و تعارض‌های زندگی مشترک خود بیشتر از دیگران، تلاش می‌کنند.
رضایت زناشویی ابعاد جسمی، جنسی و عاطفی را در بر می‌گیرد و با رفاه اقتصادی و اجتماعی و عوامل فرهنگی مرتبط است.
عدم رضایت زناشویی با افزایش تنش و درگیری بین زن و شوهر همراه است که در نهایت ممکن است به طلاق عاطفی یا جدایی زوجین منجر شود.
با توجه به نقش مهم رضایت زناشویی در بهزیستی روانی افراد، بازدهی شغلی و سلامت عمومی بدن در این مقاله قصد داریم به بررسی عوامل مهم در کسب رضایت در زندگی زناشویی بپردازیم.

منبع : مقاله رضایت زناشویی و عوامل مؤثر بر آن