بهنظر می‌رسد استفاده از این امکانات برای آموزش، به تحقق برخی از
آرمان‌هایی که به عنوان ملاک‌های کیفیت آموزش از آن نام برده می‌شود،
ازجمله: فراگیرمحوری، یادگیری مادام‌العمر، یادگیری فعال، تعامل در یادگیری
و چند رسانه‌ای بودن، کمک کند.
هرچند برخی از موسسات آموزشی، در
سال‌های اخیر، نسبت به ارایه کامل دوره‌های آموزشی به صورت الکترونیک اقدام
نموده‌اند، اما هنوز شواهد زیادی در مورد نتایج ارزشیابی این برنامه‌ها
منتشر نشده است.
با توجه به مزایای عمومی آموزش الکترونیکی
و قابلیت‌های ویژه آن در آموزش پزشکی، بهنظر می‌رسد ادغام آن در
برنامه‌های جاری آموزشی دانشگاه‌ها، بهطوری که آموزش متداول به شکل تلفیقی
از آموزش سنتی و آموزش الکترونیک ارایه شود، اجتناب‌ناپذیر باشد.
اهمیت
تغییر در آموزش دانشگاهی، همراه با پر هزینه بودن تهیه زیر ساخت‌های آموزش
الکترونیکی، بویژه نرم‌افزارهای لازم، ضرورت رویکرد برنامه‌ای و دراز مدت
را در ادغام آموزش الکترونیک در نظام جاری آموزش پزشکی کشور، بیش از پیش
نشان می‌دهد.
لازمه این رویکرد، ایجاد بینش علمی نسبت به جنبه‌های مختلف
انواع آموزش الکترونیک و طراحی فرایند تغییر براساس شرایط موجود و
آرمان‌های منطقی در آموزش پزشکی است.
با پیشرفت تکنولوژی و از همه مهمتر
ارزان‌تر شدن هزینه استفاده از تکنولوژی، استفاده از ابزارهای جدید‌تر
برای انتقال دانش مطرح شد.
آموزش( یادگیری) الکترونیکی
یا آموزش وپرورش اینترنتی( برخط )( به انگلیسی: electronic-learning)
یادگیری الکترونیکی شیوه‌ای برای طراحی، تدوین، ارایه و ارزشیابی آموزش است
که از قابلیتها و امکانات الکترونیکی برای کمک به یادگیری بهره می‌گیرد.
کوته‌نوشته‌هایی
مثل( CBT( Computer-Based Training )،( IBT( Internet-Based Training یا(
WBT( Web-Based Training به عنوان مترادف آموزش الکترونیک به کار برده
می‌شوند.
اصطلاحات «درگیرساختن» و «توانمند کردن» و «یادگیری مادام العمر» وارد واژه‌های تخصصی تعلیم و تربیت شده‌اند و کاربرد زیادی دارند.
منبع : مقاله آموزش الکترونیکی
