بحران سوریه، از همان روزهای نخستین، به کشمکش‌ها و منازعات داخلی محدود نماند و عرصه جدال بازیگران مختلف منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای شد که منافع هم‌سو یا متضاد با یکدیگر داشتند.
ازاین‌رو، بدیهی است که آینده سوریه بر منافع این بازیگران تاثیر خواهد گذاشت.
روابط ایران و سوریه به عنوان دو کشور خاورمیانه‌ای غیر همسایه توانسته‏‌اند در دو و نیم دهه اخیر بیشترین هماهنگی‏‌ها را در روند تحولات منطقه‌ای و جهان اسلام کسب نمایند و به عنوان الگویی برای دیگر کشورهای منطقه در همکاریهای دوجانبه مطرح شوند حال پرسش اصلی این است که چه عواملی در بهبود و گسترش روابط دو جانبه موثر بوده است؟ علت هماهنگی در اکثر تحولات منطقه‌ای چه بوده است که توانسته روابط این دو کشور را به عنوان الگویی برای سایر کشورها در مناسبات دوجانبه تبدیل کند؟ این پرسشی است که باید به آن پاسخ داده شود.
در پایان با اعلام و اذعان به وجود نقایص و کاستی در رساله، از زحمات اساتید محترم و بزرگوار جناب آقای دکتر اصغر جعفری ولدانی در سمت استاد راهنما و جناب آقای دکتر غلامعلی چگنی زاده در سمت استاد مشاور، تشکر و قدردانی می‌شود که حضرت علی( ع) فرموده است: من علمنی فقر صیرنی عبدا .
این مساله ممکن است به ناهمگونی ظاهری میان نظام سیاسی دو کشور برگردد؛ نظام جمهوری اسلامی بر پایه باورهای دینی تاسیس شد، در حالی که شالوده نظام سوریه بر بنیانهای سکولاریسم قرار گرفته که در چهارچوب کلی نظام سیاسی خود، برای دین و باورهای دینی جایگاهی را قایل نیست.
این مقاله تلاش می‌کند بخشهایی از مسایل ناگفته پرونده روابط ایران و سوریه را ارایه دهد و علت تداوم این روابط علیرغم دگرگونیهای سریع اوضاع سیاسی خاورمیانه را بررسی نماید.
روابط در پرتو دگرگونیها همینکه انقلاب اسلامی ایران در سال ۵۷ به پیروزی رسید، حافظ اسد جمهوری اسلامی را به رسمیت شناخت.
نظام نوپای ایران برای پیش بردن کار خود -در دریای پرتلاطم دگرگونیهای منطقه‌ای که کمتر روی استقرار به خود دیده است- سخت به این حمایت نیازمند بود.
حمایت نظام اسد در لابلای شعله‏‌‌های برافروخته نزاعی صورت گرفت که میان نظام جدید ایران و دولت بعثی عراق به ریاست صدام حسین -رقیب دیگر نظام اسد- جریان داشت.
در لابلای بررسی و موشکافی چگونگی روابط ایران و سوریه ملاحظه می‌شود این رابطه همگام با تحولات منطقه‌ای و جهانی دچار تحول گردیده است، چیزی که ممکن است در فرایند روابط میان کشورها کم و بیش پیش بیاید، اما آنچه در مورد رابطه ایران–سوریه بیشتر جلب توجه می‌کند، وجود حجم گسترده‌ای از دگرگونیها و بحرانها و مدیریت آن به گونه‌ای است که روابط دو کشور تحت تاثیر پیامدهای منفی آنها قرار نگیرد.

منبع : مقاله روابط ایران و سوریه